درود بهزاد جان

شعرت را خواندم ورودي اثر بسيار تكان دهنده است ،واقعن مخاطب را پرتاب مي كند به بطن اثر گره خوردگي تمهيدات پيش پا افتاده اي مثل فالوده ، پيژامه راه راه، در تشريح شعر كمك شاياني كرده اند طوري كه نمي توان روايت اين شعر را تا خروجي اثر حدس زد تعليق معنا و افزوده شدن كاراكتر هايي مثل دايي نادر در صميميت اثر نقش به سزايي داشت اين شعر ها در حقيقت، در ادامه سير ادبيات خواجات است.