انتخاب احمد رضا احمدی به عنوان برگزیده ی جشنواره ی شعر فجر و در کنار آن مفتون امینی نقطه ی عطفی برای این جشنواره محسوب شده و تکرار چنین اتفاقاتی می تواند به آشتی خیلی از شاعران با آن کمک کند .من به عنوان کسی که در این مورد طرف مشورت بوده ام افتخار می کنم که احمدی عزیز که زمانی مدرن ترین جریان شعری معاصر را یک تنه پیش می برد در جشنواره ای رسمی که سایه ی دولت بالای سر آن است منتخب می شود و سرافرازانه جایزه اش را می گیرد . این اتفاق حتا با دریافت جایزه توسط منوچهر آتشی هم مشابهت ندارد . اخذ این جایزه توسط احمدی به گمان من یک حادثه ی مهم در ارتباط دو سویه ی دولت و شعر اصیل معاصر در مقطع پس از انقلاب محسوب می شود و معادلاتی را تغییر خواهد داد .
قهر شاعران با جشنواره ی فجر گر چه از منظری می توانست پاسخ به بعضی کج خلقی های مربوط به عدم صدور مجوز مجموعه های شعر باشد اما به طور کلی به عنوان یک هدف دراز مدت نمی تواند مورد اعتنا و استمرار قرار بگیرد . دوستی با گلایه از من مدعی بود که نباید در چنین جشنواره ها شرکت کرد تا سیاست فرهنگی در قبال شاعران و نویسندگان تغییر کند . البته در نظر داشته باشیم که سیاست فرهنگی در کشور ما هرگز یک دست نبوده و بنابر این هرگز نه می توان آن را کاملا پذیرفت و نه کاملا می توان نفی اش کرد . دوری و تحریم اولا سردی و خصومت را دامن می زند و در ثانی در عرصه ی فرهنگ چندان شبیه آرایش ها و صف بندی های سیاسی نیست . این دوست معتقد بود که همین وزارت ارشاد به کتاب احمدی مجوز نداده است .( راست و نادرستش پای همان دوست ) صرف نظر از این که اصولا جنس شعر احمدی مشکلی در خصوص اخذ مجوز نخواهد داشت ( و این نه حسن است و نه قبح ) اما باید متذکر شد که از قضا همین شرایط هم نشانه ی خوبی است که وزارت ارشاد با دعوت از داوران و مشاورانی آگاه و با نرم تر کردن دیدگاه های خود نسبت به شعر ( که منطقی هم هست ) به منظری جدید دست یافته یا می خواهد دست پیدا کند .
از طرف دیگر چرا در زمینه ی جشنواره های سینما و تئاتر و موسیقی این حساسیت ها وجود ندارد و تمام صاحب نامان این عرصه ها با طیب خاطر آثارشان را عرضه می کنند و برای جایزه اش سبقت می گیرند ؟ شرکت در جشنواره ها به گمان من تایید تمامی سیاست های فرهنگی نیست ( که اصلا در حیطه ی فرهنگ این غیر ممکن است ) بلکه افزایش سهم و حتا چانه زنی برای سهم گیری از فرصت های رسمی در جهت مطرح کردن شعر اصیل امروز است ، با تمام کثرت ها و صداهایش و رسانیدن این صدا به گوش وزارت ارشاد که حمایت از شعر باید با برنامه ریزی های مستمر و و تخصصی و با دعوت از فعالان این عرصه در طول سال صورت بگیرد و نه فقط به جایزه دهی به چند نفر و در طول چند روز خلاصه شود . البته در این میان قطعا اختصاص بودجه به انجمن های شعر و حمایت از جشنواره های غیر دولتی موجب اقبال بیشتر به جشنواره ی شعر فجر خواهد شد .
