با سلام و سپاس خدمت نابغه و نخبه ادبيات ايران

جناب آقاي دکتر خواجات حضور سبزتان را در وبلاگ مشاهده کردم

باور کنيد بقدري خوشحال و احساساتي شدم که حلقه هاي اشک در چشمم افتاد خيلي با محبت هستيد درست است که شما شاعر هستيد و من بوکسر اما بدانيد بوکسر ها هم مانند شاعران روح لطيفي دارند و بسيار احساساتي شايد همين حسشان است که در رينگ تلاش ميکنند در خطر بيا افتند تا تماشاگران و دوست دارانشان راضي بشوند. حال بگذريم من به شما افتخار ميکنم و اگر اجازه بدهيد شما را لينک بکنم چون بدون اجازه شما استاد بزرگ ما آب هم نمي خوريم