ما که سرمان تا ته

توي زندگي خودمان بود

.

.

.

تو آمدي و ايراد گرفتند

چرا اين امضا به شکل پرستوست

و گر نه که ما سرمان ...

.

.

.

يا به عبارت ديگر اين تلفن

هيزي مي کند با بوق آزاد

.

.

.

همين طور نشسته بوديم وسط زندگي

با پيژامه ي راه راه

.

.

.

اين قسمت هاش رو بسيار زياد دوست مي داشتم